ιχώρ

Ονομασία του υγρού που κυλούσε στις φλέβες των θεών των αρχαίων Ελλήνων και, σύμφωνα με τη μυθολογία, διέφερε από το αίμα των κοινών θνητών.

* * *

ὁ (Α ἰχώρ)

ιατρ. πυώδης δύσοσμη ύλη που παράγεται κατά τη σήψη τών ιστών, το πύον

αρχ.

1. αιθέριος χυμός που ρέει στις φλέβες τών θεών

2. το υδατώδες μέρος τών ζωικών χυμών, π.χ. τού αίματος, τής χολής κ.λπ.

3. τυρόγαλα

4. το υγρό που τρέχει από μισοψημένο κρέας, όταν τό τεμαχίζει κάποιος

5. (για τα φύλλα) χυμός

6. το δηλητήριο τών φιδιών

7. η νάφθα, που θεωρούνταν, σύμφωνα με τον θρύλο, ότι οφείλεται στη σήψη τών πτωμάτων τών Γιγάντων

8. τα υγρά που ρέουν κατά τον τοκετό

9. το αίμα («πρὶν καταλῆξαι τὸ παλαιὸν ἄχος, νέος ἰχώρ», Αισχύλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Η λ. προέρχεται πιθ. από ένα αρχ. ουδ. τής ΙΕ. Παραμένουν αβέβαιες τόσο η σύνδεση τής λ. ἰχώρ με ἰκμάς, ἶχαρ, ἰχανῶ όσο και η άποψη ότι η λ. αποτελεί δάνειο από τη χεττ. λ. ešhar].